Το 2010 φτάνει...

Σε λίγες μέρες το 2010 έρχεται...επιτέλους γιατι με αυτές τις διαφημίσεις του Jumbo θα αυτοκτονήσω....αν προσπαθήσω τώρα να σκεφτώ το 2009, θα μπορούσα να πω ότι δεν ήταν και άσχημο...ξεκίνησε καλά, γιατί ερχόταν με 1000 απο το 2008, κάπου στην μέση έκανε μια μεγάλη κοιλιά και στην τελική ευθεία ανέβηκε ξανά...γενικά το 2009 το χρειαζόμασταν για να μπούν πολλά πράγματα στην σειρά τους. Έκανα νέες φιλίες και δυνατές, θέλω να πιστεύω, έγιναν πιο ισχυρές οι υπάρχουσες φιλίες και είχα την υγεία μου εγω και η οικογένεια μου...θέλω να ευχηθώ στο φιλαράκι μου τον Νίκο, γρήγορη ανάρωση...όλα πάνε καλά..τα χριστούγενα ήταν έξω απο το νοσοκομείο, μαζί με την οικογένεια του...αυτά είναι θετικά στοιχεία...το τέλος του 2009 μας έφερε πρώτες και τρίτες θέσεις σε αυτό που αγαπάμε να κάνουμε και πια βαδίζουμε σε ευρωπαικά πλαίσια...αυτή η χρονιά ήταν αφιερωμένη στα 110 χρόνια Ελληνο-Ιαπωνικής φιλίας, με πολλά event, στα οποία προσπάθησα να πάω...οκ, δεν πήγα σε πολλά, αλλά πήγα στα πιο σημαντικά...όλα αυτά με έφεραν λίγο πιο κοντά στην Ιαπωνία...του χρόνου πιστεύω να με φέρουν ακόμα πιο κοντά, με ένα ταξίδι στην Ιαπωνία...προσεύχομαι γι΄αυτό...

Θα κλείσω την ανασκόπιση του 2009 με την ατάκα του φίλου μου Γιώργου... "Η Σίφνος δεν είναι ομάδα, είναι ιδεολογία"...Γιώργο έχεις δίκιο...απο ομάδα, η Σίφνος έγινε ιδεολογία...ο Μπαμπινιώτης πρέπει να την βάλει στο λεξικό του δίπλα απο τις λέξεις φιλία και συντροφικότητα...

Χρόνια πολλά σε όλους και το 2010 να μας δώσει υγεία, ευτυχία και πολλές επιτυχίες...

Αυτοκτονίες στην Ιαπωνία...προσωρινά μείον

Blue light ενάντια στις αυτοκτονίες

Αρνητικό ρεκόρ στις αυτοκτονίες καταγράφεται στην Ιαπωνία, καθώς η οικονομική κρίση και η ανεργία έχουν οδηγήσει πολλούς ανθρώπους στην απελπισία. Μάλιστα, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της ιστοσελίδας της Ντόιτσε Βέλε, οι περισσότεροι αυτόχειρες καταφεύγουν στο μετρό και για το λόγο αυτό οι αρμόδιες υπηρεσίες πειραματίζονται κάνοντας χρήση νέων τεχνολογιών, ώστε να περιορίσουν το φαινόμενο.

Ένα από τα εναλλακτικά μέσα που χρησιμοποιούνται επικεντρώνονται στο φωτισμό των χώρων του μετρό -χρησιμοποιώντας σποτ με μπλε φως- αλλά και στην κατασκευή «τειχών» στις άκρες της αποβάθρας, ώστε να αποτρέψουν απονενοημένα διαβήματα ταξιδιωτών που αποφασίζουν να θέσουν τέρμα στη ζωή τους, πέφτοντας στις γραμμές των τρένων.

Συχνό φαινόμενο στους σταθμούς

Το φαινόμενο, τόσο στο μετρό του Τόκιο, της πρωτεύουσας της Ιαπωνίας, όσο και στον προαστιακό, είναι πολύ συχνό. Μέσα στα βαγόνια ενός συρμού, με προορισμό το σταθμό Σινγιουκού, το μεγαλύτερο συγκοινωνιακό κόμβο του κόσμου, ακούγεται αναγγελία από το μεγάφωνο για ατύχημα με ανθρώπινα θύματα. Όλοι αντιλαμβάνονται, όμως, πως πάλι κάποιος έπεσε στις ράγες διερχόμενης αμαξοστοιχίας.

Πολλοί εξοργίζονται, άλλοι παίζουν παιγνίδια στο κινητό ή εκμεταλλεύονται την ευκαιρία για έναν υπνάκο. Απόλυτα κατανοητές αντιδράσεις, επισημαίνουν οι ειδικοί, όταν μέσω των συγκεκριμένων συρμών του μετρό και του προαστιακού διακινούνται καθημερινά στην ευρύτερη περιοχή του Τόκιο περίπου 8 εκατομμύρια επιβάτες.

«Τα περισσότερα δυστυχήματα τέτοιου είδους συμβαίνουν στους σταθμούς, λιγότεροι πέφτουν στις ράγες διερχόμενων τρένων», δήλωσε στην «ΝΒ» ο Τόρου Οόμπα, υπεύθυνος για το σχεδιασμό ασφάλειας των σιδηροδρόμων. Πρόσθεσε μάλιστα πως «ο αριθμός των Γιαπωνέζων που αυτοκτονούν κάθε χρόνο στους σταθμούς κυμαίνεται στα 600 άτομα και κάθε αυτοκτονία συνεπάγεται μεγάλο οικονομικό κόστος για τους σιδηροδρομικούς σταθμούς. Στοιχεία δεν υπάρχουν, διότι οι ιδιωτικές σιδηροδρομικές εταιρείες σιωπούν διακριτικά».

Έτσι, το πρώτο μέτρο που αποφασίστηκε να υλοποιηθεί, ώστε να περιοριστούν οι αυτοκτονίες, ήταν η εγκατάσταση συστημάτων φωτισμού τεχνολογίας LED, τα οποία επί της ουσίας είναι σποτ με μπλε δέσμες φωτός. Το κόστος ανά σταθμό φτάνει τα 4.000 ευρώ. Δηλαδή, πρόκειται για μια φτηνή, καθώς και απλή λύση. Τι ώθησε, όμως, τους Ιάπωνες να προτιμήσουν τη συγκεκριμένη λύση;

Καταπραϋντική επίδραση

«Στη Γλασκόβη», είπε μιλώντας στην «ΝΒ» ο Τοόρου Οόμπα, «οι αρχές τοποθέτησαν τέτοιο φωτισμό και διαπίστωσαν ότι ο αριθμός των εγκλημάτων μειώθηκε. Στην Ιαπωνία χρησιμοποιούμε μπλε φωτισμό κατά των αυτοκτονιών και έχουμε πολύ θετικά αποτελέσματα. Το μπλε χρώμα ηρεμεί την ψυχή. Πρέπει να χρησιμοποιούμε κάθε δυνατότητα που βοηθά στο να μειώσουμε τις αυτοκτονίες».

«Βέβαια, επιστημονικά δεν είναι αποδεδειγμένη η επίδραση του μπλε φωτισμού στον ανθρώπινο ψυχισμό», ανέφερε ο Κιγιόσι Χικγούσι, αρμόδιος για την απρόσκοπτη λειτουργία στους σιδηροδρόμους. Επιπλέον, από τεχνικής πλευράς, υπάρχει μια άλλη, πιο ασφαλής αλλά πιο ακριβή λύση, η δημιουργία ενός «τείχους ασφαλείας» στην άκρη της αποβάθρας, που εμποδίζει αποτελεσματικά τα απονενοημένα διαβήματα.
«Το πρόβλημα είναι ότι χρειαζόμαστε 10 δευτερόλεπτα, ώστε να σηκώσουμε αυτό το τείχος πριν φτάσει το τρένο. Δηλαδή, συνολικά 5 λεπτά για 29 σταθμούς», είπε ο κ. Χικγούσι και πρόσθεσε: «Οι αμαξοστοιχίες κινούνται με διαφορά 2,5 λεπτών η μία από την άλλη, που σημαίνει ότι πρέπει να καταργήσουμε δύο δρομολόγια και δεν ξέρουμε πώς θα μεταφέρουμε όλους αυτούς τους επιβάτες».

Μέχρι το τέλος του 2017, πάντως, θα έχει τεθεί σε πλήρη εφαρμογή η δέσμη μέτρων που θα καθιστά τους σταθμούς του μετρό και του προαστιακού «αποτρεπτικούς» στις αυτοκτονίες.

Πηγή: www.news247.gr

5ο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Kendo

Το σαββατοκύριακο που μας πέρασε (12-13 Δεκεμβρίου) στον Βόλο διοργανώθηκε το 5ο Πανελλήνιο πρωτάθλημα Kendo...Έτσι 10 μέλη της ομάδας μου ξεκινήσαμε για τον Βόλο, για τους αγώνες και φυσικά για εξετάσεις Ι kyu - 3o Dan...όλη η περιπέτεια μας ξεκίνησε απο την Παρασκευή στο σεμινάριο πρίν τους αγώνες. Αφού χαθήκαμε στον Βόλο, μετα απο 25΄-30΄λεπτά φτάσαμε στο γήπεδο. Το σεμινάριο για εμένα προσωπικά ήταν μια απλή προπόνηση. Για το μόνο που χάρηκα ήταν που είδα φίλους απο άλλα dojo, καθώς και τον Sensei Abe απο την Ουγγαρία. Απο την Παρασκευή όμως ξεκίνησε και η δική μου ταλαιπωρία στον Βόλο. Ο "μπιπ" ξέχασα τα παπούτσια μου στον κλειστό γυμναστήριο και τελικά έμειναν στον Βόλο...

Η Παρασκευή τελείωσε με μια επιδρομή στα τσιπουράδικα της γειτονιάς...και εγω να κυκλοφορώ σας τον Ιάπωνα τουρίστα με σαγιονάρες...

Σάββατο πρωί πρωί μαζευτήκαμε για το πρωινό μας στο ξενοδοχείο...όλα ήταν υπέροχα...ντυθήκαμε και ξεκινήσαμε για τον γήπεδο που θα γινόντουσαν οι αγώνες...8 ακριβώς είμασταν απέξω...αλλά επιδή ζούμε στην Ελλάδα, οι αγώνες τελικά ξεκίνησαν στις 10 περίπου...λιώσαμε στο ζέσταμα και στην αναμονή...

Το πρόγραμμα είχε ατομικό γυναικών και μετα το ομαδικό, το οποίο ήταν μεικτό...Για άλλη μια χρονιά το ατομικό γυναικών το κέρδισε ι Αστερία Ακύλα και το ομαδικό η πρώτη ομάδα ομάδα του Renma...προσωπικά δεν έπαιξα καθόλου καλά στο ομαδικό και αυτό είναι το μόνο που με πείραξε το Σάββατο γιατί ένοιωσα ότι κρέμασα την ομάδα μου...Ευτυχώς όμως οι υπόλοιποι της ομάδας μου έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό και κατακτήσαμε την πρώτη θέση στο ομαδικό...thanx boys...Αμέσως μετά το τέλος των αγώνων ξεκίνησε το show απο την ομοσπονδία... για να δώσουμε εξετάσεις έπρεπε να έχουμε βγάλει 2 φωτογραφίες αλλιώς πάπαλα...κάτι για το οποίο κανέις δεν μας το είχε πεί...εκεί ξεκίνησε ένας άλλος γολγοθάς να βρούμε φωτογραφείο στις 3 το μεσημέρι...τελικά μετά απο 1 ώρα και κάτι βγάλαμε και φωτογραφίες και αγοράσαμε καινούργια παπούτσια...
Ξέχασα να αναφέρω ότι το πρωί του Σαββάτου την αποστολή συμπλήρωσαν δύο κοπέλες απο τους αρχάριους, η Ελένη και η Μαριέττα...έτσι η 10μελή αποστολή μας έγινα γρήγορα 12μελής. Ύστερα απο όλη αυτή την ταλαιπωρία πήγαμε για φαγητό...το είχαμε μεγάλη ανάγκη...το κοντοσουβλάκι με πείραξε όμως :)

Την Κυριακή ξαναπήγαμε για πρωινό και με μια καλύτερη διάθεση. Η δεύτερη μέρα των αγώνων είχε το ατομικό των ανδρών. Οι αγώνες των Kuy και των Dan ξεκίνησαν μαζί. Πρώτοι έπαιξαν στην κατηγορία των Dan ο Γιώργος και ο Σταύρος, κάτι που μας στεναχώρησε όλους...αλλά το παλέψαμε. Το τελείωμα των αγώνων με βρήκε στην Τρίτη θέση μαζί με έναν απο τους 2 μου δασκάλους, τον συνονόματο Στέλιο Κιμέρη. Την πρώτη θέση και τις εντυπώσεις τις "έκλεψε" ο Κατσούλης. Φανταστικός αγώνας με τον Γαλουτσιάν που κρίθηκε στην παράταση...Μπράβο και στους 2 αθλητές...Γενικά μπράβο σε όλους μας...

Η ημέρα ολοκληρώθηκε με τις εξετάσεις για Kyu και Dan. Ο Κώστας έδινε για 1ο Kyu και εγω μαζί με τον Σταύρο και τον Γιώργο για 1ο Dan. Δυστυχώς ο Κώστας και ο Γιώργος δεν κατάφεραν να περάσουν τις εξετάσεις...παιδιά ο Μάιος είναι κοντά...υπομονή...

Η απόκτηση του Dan καθώς και η τρίτη θέση στο ατομικό με γεμίζουν με μεγάλες ευθύνες και υποχρεώσεις...σκληρή δουλειά και επιμονή, όπως είναι και το moto του Renma...

Θέλω να ευχαριστήσω τους Δασκάλους μου, τους φίλους μου, την οικογένεια μου και την εταιρεία που μας εμπιστεύτηκε. Τα μετάλλια μου τα έχω αφιερώσει το ένα στον φίλο μου τον Νικο, που ειναι στο νοσοκομείο εδω και λίγους μήνες- Νικόλα για πάρτυ σου και τα λέμε σύντομα απο κοντά- και το δεύτερο εδώ και καιρό το είχα υποσχεθεί σε μια υπέροχη γιαγιά...
Για εμένα κρατώ τις φανταστικές στιγμες στον Βόλο, τα γέλια και τις τρέλες με την ομάδα...

Domo Arigato σε όλους....



Το Renma με τα μετάλλια....

Ο Sensei Νικολούζος στον αέρα μετά το τέλος των αγώνων...
Το κλίμα στους αγώνες ήταν πάρα πολύ καλό...
Όλη η αποστολή...στα αριστερά η Ελένη και στην μέση η Μαριέττα...

Λευκάδιος Πατρίκιος Χερν

Εδώ και αρκετό καιρό ήθελα να γράψω για έναν άλλο Πατρίκιο εκτός απο εμένα, τον Λευκάδιο Πατρίκιο Χέρν...ένα πολύ σημαντικό άνθρωπο για την Ελλάδα και την Ιαπωνία...

ξεκινάμε λοιπόν...


Λευκάδιος Πατρίκιος Χερν ή Γιάκουμο Κοϊζούμι
(Patrick Lefcadio Tessima Charles Hearn ή Koizumi Yakumo, 27 Ιουνίου 1850 – 26 Σεπτεμβρίου 1904). Πανεπιστημιακός, δημοσιογράφος και συγγραφέας του 19ου αιώνα, αδάμαστη και αυτοδημιούργητη προσωπικότητα που έφερε σε επαφή το ευρωπαϊκό κα αμερικανικό αναγνωστικό κοινό με τον τότε άγνωστο πολιτισμό της Ιαπωνίας.

Γεννήθηκε στην Λευκάδα στις 27 Ιουνίου 1850, δεύτερος υιός Ιρλανδού, Δουβλινέζου πατέρα (του στρατιωτικού χειρούργου ιατρού στο Βρετανικό Σώμα των Επτανήσων, Καρόλου Χερν, Charles Hearn) και Ελληνίδας μητέρας (της καλλονής Ρόζας Κασιμάτη από τα Κύθηρα). Το 1856 ο Κάρολος Χερν πήρε μετάθεση στις Δυτικές Ινδίες και έστειλε την οικογένειά του στο Δουβλίνο, στο σπίτι των γονέων του, όπου όμως η μητέρα του δεν μπόρεσε να αντέξει την συγκατοίκηση, με αποτέλεσμα να καταλήξει φιλοξενούμενη της μοναδικής συγγενούς, μιας θείας, που έδειχνε συμπάθεια προς αυτήν και τα παιδιά της.

Μετά από λίγο, ο μικρός Λευκάδιος έζησε την τραυματική εμπειρία του διαζυγίου των γονιών του και την εκδίωξη της μητέρας του στην Ελλάδα, την οποία δεν ξαναείδε ποτέ. Ακολούθησε και δεύτερο πλήγμα για τον μικρό Λευκάδιο, όταν ο πατέρας του σύναψε καινούργιο γάμο και, αδιαφορώντας για την ψυχολογία των υιών του, τους εγκατέλειψε και έφυγε στην Ινδία. Με την παιδική του ψυχή γεμάτη ανασφάλεια, έφθασε κάποτε επιτέλους σε σχολική ηλικία και έπειτα από λίγο γνώρισε μέσα από ένα βιβλίο τον κόσμο των Αρχαίων Ελλήνων, ο οποίος τον ενθουσίασε και τον έκανε να ξεφύγει από την μέχρι τότε βαθιά θλίψη του, καθώς, όπως ο ίδιος έγραψε αργότερα, «βίωσε μία προσωπική αναγέννηση». Όμως τα βάσανα δεν είχαν τελειώσει για τον μικρό Λευκάδιο: κατά την διάρκεια των σπουδών του στο ρωμαιοκαθολικό κολλέγιο «Άγιος Κουθμπέρτος» («St. Cuthbert») του Durham, έχασε το αριστερό μάτι του, εξαιτίας ενός αθλητικού ατυχήματος και από τότε κλείστηκε στον εαυτό του, βρίσκοντας ασφαλές προσωπικό καταφύγιο στον κόσμο των βιβλίων.

Λίγο μετά την συμπλήρωση των 16 χρονών του και έχοντας ήδη διαμορφώσει μία πανθεϊστική κοσμοαντίληψη (βλ. Kenneth Rexroth, 1987, «World Outside the Window: Selected Essays of Kenneth Rexroth»), αναγκάστηκε να σταματήσει το σχολείο και μετά από 3 χρόνια, μη αντέχοντας την υπερβολική κλειστότητα και θρησκοληψία των Ιρλανδών, καθώς και την κακία της συντηρητικής κοινωνίας τους εξαιτίας της αναπηρίας και δυσμορφίας του (το κατεστραμμένο μάτι του είχε ασπρίσει και το άλλο ήταν κόκκινο από την υπερκόπωση), έφυγε σε ηλικία μόλις 19 ετών για τις Η.Π.Α. και εγκαταστάθηκε στο Τσιντσινάτι (Cincinnati) της πολιτείας του Οχάϊο. Μετά από μία μικρή περίοδο απόλυτης οικονομικής εξαθλίωσης, γνώρισε τελικά τον άγγλο εκδότη και ριζοσπάστη ουτοπιστή κοινοτιστή Χένρυ Γουώτκιν (Henry Watkin, 1824- 1910), ο οποίος τον προέτρεψε να ασχοληθεί με την δημοσιογραφία, όπου διακρίθηκε επί πολλά χρόνια (με τις εφημερίδες «Cincinnati Daily Enquirer», 1872 – 1875, «Cincinnati Commercial», 1875 – 1877, «Times Democrat» της Νέας Ορλεάνης, 1877 - 1890).

Το 1875 προκάλεσε τα ρατσιστικά ήθη της εποχής με τον γάμο του με την μιγάδα Αλήθεια Φόλεϋ (Alethea «Mattie» Foley), ο οποίος θεωρήθηκε «σκάνδαλο παλλακείας» (αφού ο τότε νόμος δεν αναγνώριζε γάμους λευκών με μη λευκούς) και του κόστισε την απόλυσή του από την ημερήσια εφημερίδα «Cincinnati Daily Enquirer», η οποία όμως του άνοιξε τον δρόμο για εργασία στην ανταγωνιστική «Cincinnati Commercial». Ωστόσο, επειδή η κάπνα και η έντονη βιομηχανική ατμοσφαιρική ρύπανση του Τσιντσινάτι ενοχλούσαν το υπερευαίσθητο λόγω κόπωσης δεξί μάτι του, αποφάσισε το 1877 να φύγει για την Νέα Ορλεάνη, όπου για 12 περίπου χρόνια (μέχρι το 1889 - 1890) συνεργάστηκε με την εφημερίδα «Times Democrat», στο κοινό της οποίας καταξιώθηκε λόγω του προσωπικού του γλαφυρού τρόπου, ο οποίος, περνώντας ταχύτατα από την Ιστορία των Κρεολών στην ιδιαίτερη κουζίνα της περιοχής και από τα λαϊκά ήθη και έθιμα στο Βουντού, αναδείκνυε την πολιτεία ως περιοχή ιδιόρρυθμων ηθών και άκρατου ηδονισμού. Το 1887 ταξίδεψε στις Δυτικές Ινδίες για λογαριασμό του περιοδικού «Harper’s Magazine», όπου και συνέγραψε το «Two Years in the French West Indies» και το μυθιστόρημα «Youma» με θέμα μία ανταρσία σκλάβων (και τα δύο εκδόθηκαν το 1890).

Με την ιδιότητα του δημοσιογράφου έφθασε το 1889 στην Γιοκοχάμα (Yokohama), σταλμένος από το αμερικανικό περιοδικό «Harper’s Magazine». Λίγο πριν φύγει για την Ιαπωνία, έγραψε στο περιοδικό ότι εκείνο που σκόπευε ήταν να παρουσιάσει στους αναγνώστες την πραγματική εικόνα της ζωής στην Ιαπωνία «όχι σαν ένα απλός παρατηρητής, αλλά ως κάποιος που μπορεί να συμμετέχει στην καθημερινότητα των απλών ανθρώπων και που επιπρόσθετα μπορεί να σκέπτεται με τις δικές τους σκέψεις». Λίγο καιρό μετά την άφιξή του όμως, έσπασε το συμβόλαιό του με το περιοδικό και εγκαταστάθηκε στο Ματσούε (Matsue) της βορειοδυτικής Ιαπωνίας που τότε δεν είχε ακόμα διαβρωθεί από τα ήθη των «δυτικών», διδάσκοντας αγγλικά. Κατά την εκεί παραμονή του, σχετίστηκε στενά με τους ανθρώπους, ανέπτυξε αδελφική φιλία με τον καθηγητή Νισίντα Σεντάρο (Nishida Sentaro) και μόλις τον 15^ο μήνα από τότε που έφθασε στην χώρα νυμφεύθηκε την Κοϊζούμι Σέτσου ή Σετσούκο (Koizumi Setsu ή Setsuko), θυγατέρα ενός πρώην σαμουράϊ της περιοχής, κατεστραμμένου πια λόγω της εισβολής των «δυτικών» και της συνακόλουθης διάλυσης όλων των παραδοσιακών κοινωνικών ιεραρχήσεων. Με την Σέτσου απέκτησε αργότερα τρεις υιούς, τους Κάζουο, Ιουάο και Κιγιόσι και μία θυγατέρα, την Σέτσουκο.

Τον επόμενο χρόνο εγκαταστάθηκε στο Κουμαμότο (Kumamoto), όπου δίδαξε επί 3 χρόνια στο εκεί δημόσιο κολλέγιο, ο πρόεδρος του οποίου (Κάνο Τζιγκόρο, Kano Jigoro) ήταν ο άνθρωπος που διέδωσε το τζούντο στον «δυτικό» κόσμο. Το 1896, μένοντας πλέον στο Κόμπε (Kobe) και εργαζόμενος ξανά ως δημοσιογράφος στο αγγλόφωνο «Χρονικό του Κόμπε» («Kobe Chronicle»), έλαβε την ιαπωνική υπηκοότητα και το ιαπωνικό επώνυμο του πρώην σαμουράϊ πεθερού του Κοϊζούμι και το ιαπωνικό όνομα Γιάκουμο (Yakumo, που προερχόταν από το μυθολογικό έπος του έτους 712 «Kojiki»). Προσχώρησε επίσης στον Σιντοϊσμό και στον Βουδισμό, τους οποίους θεώρησε πρωτίστως ως τρόπους καθημερινής ατομικής και συλλογικής ζωής, ως Θρησκείες «πράξης», τις οποίες οι άνθρωποι εφαρμόζουν ενεργά στην καθημερινή ζωή αντί απλώς να τις πιστεύουν ως θεολογικό δόγμα και στην συνέχεια εγκαταστάθηκε στο Τόκιο, ως καθηγητής αγγλικής γλώσσας και φιλολογίας στο Αυτοκρατορικό Πανεπιστήμιο του Τόκιο.

Συνέγραψε για αμερικανικά περιοδικά πάμπολλα άρθρα που περιέγραφαν την ζωή στην Ιαπωνία, καθώς και ανάλογα βιβλία, λυρικά και πνευματικά, που θεωρούνται από πολλούς η πιο ενδιαφέρουσα προσέγγιση της ιαπωνικής κοινωνίας από ευρωπαίο συγγραφέα (κάποιοι ωστόσο «δυτικοί», όπως λ.χ. ο Τζώρτζ Όργουελ τον κατηγόρησαν άδικα για εξαγωγή εθνικισμού και εξωραϊσμό της πραγματικής εικόνας της Ιαπωνίας). Το 1900 έπαθε καρδιακό έμφραγμα, το οποίο τον κατέβαλε αρκετά και τον έκανε να εγκαταλείψει κάποια σχέδιά του για ταξίδια στο εξωτερικό. Οι δυσκολίες του αύξησαν ωστόσο το ενδιαφέρον του για τον Βουδισμό, αλλά και την ένταση της ποσότητας αλλά και ποιότητας του συγγραφικού έργου του.

Πέθανε στο Οκούμπο (Okubo) στις 26 Σεπτεμβρίου 1904 από ανακοπή, σε ηλικία 54 ετών και αποτεφρώθηκε σύμφωνα με το «διπλοσιντοϊστικό» (βουδιστικό) τελετουργικό στον παλαιό ναό Κομπουπέρα. Λίγο πριν την αποτέφρωση δύο πουλιά αφέθηκαν να πετάξουν, ως συμβολισμός της ψυχής που απελευθερωνόταν από το νεκρό σώμα. Στον τάφο του, οι φοιτητές του έγραψαν αργότερα το ακόλουθο κείμενο: «Στον Λευκάδιο Χερν, του οποίου η γραφίδα υπήρξε πιο ισχυρή ακόμα και από τα όπλα του ένδοξου έθνους που αγάπησε, ενός έθνους που θεωρεί τιμή του το γεγονός ότι τον δέχθηκε στις αγκάλες του ως πολίτη, παρ’ όλο που υποχρεώθηκε να του προσφέρει, αλοίμονο, τον τάφο». Έκτοτε ο τάφος είναι πάντα διακοσμημένος με άνθη, αποτελώντας έως και σήμερα για τους Ιάπωνες γνωστότατο τόπο πνευματικού προσκυνήματος.

Το 1965 ο σκηνοθέτης Μασάκι Κομπαγιάσι (Masaki Kobayashi) μετέφερε 4 ιστορίες από το βιβλίο «Kwaidan» του Λευκάδιου Χερν στο ομώνυμο κινηματογραφικό έργο του. Τα άναντά του («Reader’s Guide to Lafcadio Hearn») εξεδόθησαν το έτος 2000 με σύμπραξη περισσότερων από 50 μελετητών του έργου του, ενώ σε πολλές πόλεις της Ιαπωνίας (Ματσούε, Κουμαμότο, Τογιάμα, Χιροσίμα, Κόμπε, Ματσουσίμα, Γιάϊζου, κ. α.) υπάρχουν «Σύλλογοι Γιάκουμο» («Υakumo Societies»), στο δε Γιάϊζου εγκαινιάσθηκε προς τιμή του τον Ιούνιο του 2007 ένα ειδικό επώνυμό του μουσείο. Στην επέτειο των 100 χρόνων από τον θάνατό του, τον αγνοημένο στην ίδια του την φυσική πατρίδα (την Ελλάδα) συγγραφέα, τίμησε η θετή του πατρίδα Ιαπωνία το 2004 με 6 ιαπωνικά και διεθνή συμπόσια, καθώς και με αναμνηστικό γραμματόσημο σε μια σειρά που τιτλοφορείτο «εξέχοντες του πολιτισμού».

ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ:

«Stray leaves from strange Literatures» (1884)

«Gombo Zhebes» (1885)

«Some Chinese Ghosts» (1887)

«Chita» (1889)

«Two Years in the French West Indies» (1890)

«Youma» (1890)

«Glimpses of unfamiliar Japan» (1894)

«Out of the East. Reveries and Studies in New Japan» (1895)

«Kokoro. Hints and Echoes of Japanese Inner Life» (1896)

«Gleanings in Buddha – Fields. Studies of Hand and Soul» (1897)

«Exotics and Retrospectives» (1898)

«Japanese Fairy Tales» (1898)

«In Ghostly Japan» (1899)

«Shadowings» (1900)

«Japanese Lyrics» (1900, συλλογή «χαϊκού»)

«A Japanese Miscellany» (1901)

«Kotto» (1902)

«Kwaidan. Stories and studies of strange things» (1903)

«Japan. An attempt of interpretation» (1904)

«The Romance of the Milky Way» (1905)

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

Bisland Elizabeth, «The Life and letters of Lefcadio Hearn», 2 τόμοι, 1906

Scott Jonathan, «Wandering Ghost. The Odyssey of Lefcadio Hearn», 1991

Noguchi Yone, «Lefcadio Hearn in Japan», 1910

Λέτε και εγώ να γίνω τόσο σημαντικός και μεγάλος κάποτε????

Καλό Μήνα....

Ο Νοέμβρης τελείωσε με μια υπέροχη Ιαπωνική εβδομάδα στο Μέγαρο Μουσικής, όπου κατάφερα να πάω μόνο την Τετάρτη στα ιαπωνικα γλυκά "wagashi". Λόγω ότι καθυστέρησε η παρουσίαση (κάτι που δεν με στεναχώρησε κιόλας), έχασα την παρουσίαση της Toppan με την εικονική πραγματικότητα. έχω να κάνω μια παρατήρηση μόνο, γιατί να έχει γεμίσει τόσο πολύ η αίθουσα και να μην έχουν αρκετά γλυκά να κεράσουν τον κόσμο στο τέλος? το μόνο που γεύτικα ήταν το πράσινο τσάι.

Πάντως απο γνωστούς έμαθα ότι όλα τα event της εβδομάδας ήταν φανταστικά. Και οι Dumb Type και το παραδοσιακό κουκλοθέατρο Hachioji Kuruma Ningyo. Έτσι λοιπόν πέρασε ο Νοέμβριος...

Έφτασε τελικά και ο Δεκέμβρης και ετοιμαζόμαστε για τους αγώνες στον Βόλο και μετα για τις χριστουγεννιάτικες διακοπές μας...αυτός ο μήνας όμως ενδέχεται να είναι και ο πιο ακριβός...ωχ ο κώλος μου, που λένε!!!

Japan Week στο Μέγαρο Μουσικής...

Ιαπωνία, η χώρα που αγαπάμε και που ονειρευόμαστε 247 (twenty four seven), η χώρα των αντιθέσεων, της παράδοσης, του πολιτισμού, της επιστήμης, των hi tech και του μοντέρνου τρόπου ζωής της, έρχεται για μια εβδομάδα στην Αθήνα για να την "γευτούμε".

Η Ιαπωνική εβδομάδα ξεκινάει την Κυριακή 22 Νοεμβρίου και τελειώνει το Σάββατο 28 Νοεμβρίου στο Μέγαρο Μουσικής και πραγματοποιείται στο πλαίσιο της σειράς "Γέφυρες", την οποία διευθύνει ο συνθέτης Δ. Μαραγκόπουλος, σε συνεργασία με την Πρεσβεία της Ιαπωνίας στην Ελλάδα και το Ελληνο-Ιαπωνικό Εμπορικό Επιμελητήριο. Χορηγοί της Ιαπωνικής Εβδομάδας ειναι οι εταιρείες Nintendo, JT International, Toyota Ελλάς, Folli Follie, Toppan και Sony Hellas.

Η εβδομάδα αυτή είναι αφιερωμένη στην αρχιτεκτονική της, στην τεχνολογία της, στη μουσική της, στο παραδοσιακό κουκλοθέατρο (καμία σχέση με το δικό μας), στις γεύσεις της με σάκε και γλυκίσματα (wagashi) και στην ανθοδετική της (ikebana), την τέχνη που δίνει μια δεύτερη, πρόσκαιρη ζωή στα άνθη μετά την κοπή τους...

Για το αναλυτικό πρόγραμμα των εκδηλώσεων μπορείτε να επικοινωνήσετε με Ελληνο-Ιαπωνικό Επιμελητήριο στο 210-3232586 ή στο info@gjcc.gr.
Επίσης στο www.greece-japan.com/calendar2009.htm καθώς και στο site του Μεγάρου Μουσικής www.megaron.gr.

Για τις μουσικές, θεατρικές και χορευτικές εκδηλώσεις της Ιαπωνικής Εβδομάδας διατίθενται εισιτήρια στο ταμείο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών ενω οι παράλληλες εκδηλώσεις είναι με ελεύθερη είσοδο. Πληροφορίες 210-7282300.

Αυτή είναι ουσιαστικά η εβδομάδα όλων των "ερωτευμένων" με την Ιαπωνία, όπου θα δωθούν συναυλίες απο τους Tokyo Ensemble με τον κ. Joji Hattori, απο Έλληνες μουσικούς του συνόλου Ergon Ensemble, διαλέξεις απο τον Ιάπωνα συνθέτη κ.Yoriaki Matsudaira και απο τον διάσημο αρχιτέκτονα κ.Kengo Kuma.

Η ομάδα των Dumb Type απο την Ιαπωνία, με έναν συνδυασμό ήχου, φωτός, σωμάτων, λόγου, εικόνων και υψηλής τεχνολογίας, συνέθεσε το "Voyage", ένα δραματικό και όμορφο ταξίδι στις υπαρξιακές μας ανησυχίες, αλλά και στις παραστατικές τέχνες.

Θέαμα εικονικής πραγματικότητας απο την εταιρεία Toppan. Με την βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας το κάστρο Έντο "ξαναζωντανεύει" για να περιηυηθούμε σ' ένα μνημείο που φιλοξένησε 15 γενεές Σογκούν και την κυβέρνηση του Έντο για περίπου 265 χρόνια, αλλά δεν υπάρχει πια.

Τρομερή εμπειρία είναι το Παραδοσιακό κουκλοθέατρο Hachioji Kuruma Ningyo, που έρχεται στην Αθήνα για μια 90 λεπτών παράσταση, που θα προσφέρει την ευκαιρία στο κοινό να γνωρίσει την ατμόσφαιρα των λαικών δραμάτων της εποχής του Endo(1603-1897, η τελευταία περίοδος της φεουδαρχικής Ιαπωνίας).

Στη σκηνή της Αίθουσας Νίκος Σκαλκώτας θα παρουσιαστούν τρείς ιστορίες: το "Δοξαστικό Σανμπασό", "Ράντσιο: ο θρήνος της Ομίγια" και "Γιάτζι Κίτα".

Το κουκλοθέατρο ειναι μια παραδοσιακή, μακραίωνη τέχνη, που για αιώνες ψυχαγώγησε ενήλικες κυρίως, αλλά και παιδιά, αγαπημένο θέαμα της Ιαπωνικής αυλής και των σαμουράι.

Το Kuruma Ningyo είναι μια ειδική περίπτωση ιαπωνικού κουκλοοθεάτρου, που συνδιάζει τις κούκλες με την αφήγηση και τη μουσική.

Το θίασο και τον δεξιοτέχνη κουκλοπαίχτη Nisikaoua Koryu E', το συνοδεύει το συγκρότημα παραδοσιακής ιαπωνικής μουσικής Shinnai Joruri με τον διάσημο τραγουδιστή Tsuruga Ouakasanojo XI, ο οποίος έχει ανακηρυχθεί απο το Υπουργείο Πολιτισμού της Ιαπωνίας, ως Εθνικός Θησαυρός εν Ζωή.

Ο σχετικά πρόσφατος συνδιασμός των δυο παραδοσιακών τεχνών, του κουκλοθεάτρου Kuruma Ningyo και του μοναχικού τραγουδιού Shinnai προσφέρει μεγάλες συγκινήσεις στο θεατή και δημιουργεί έναν παράδοξο και εντυπωσιακό κόσμο.

Το σκηνικό δράμα εμπνέεται απο την ιαπωνική λογοτεχνία της εποχής με ιστορικό ή ψευδοιστορικό περιεχόμενο, άλλα και απο τις παραδοσιακές μπαλάντες των περιπλανώμενων αφηγητών, ενώ το αφηγηματικό τραγούδι Shinnai δίνει έμφαση στα συναισθήματα των ηρώων και όχι στην εξέλιξη της δράσης.

Έκθεση και μπαζάρ ιαπωνικών βιβλίων σε συνεργασία με τη Λέσχη του Δίσκου, που βρίσκεται στο επίπεδο της αίθουσας Δημήτρης Μητρόπουλος του Μεγάρου Μουσικής.

Απο μία τέτοια εκδήλωση, δεν θα μπορούσαν να λείπουν, επιδείξεις παρασκευής παραδοσιακών ιαπωνικών γλυκισμάτων Wagashi, Ikebana και παρουσίαση ιαπωνικού Sake.

Wagashi : Έιναι ο πιο γλυκός τρόπος των Ιαπώνων για να εντάξουν στη ζωή τους την αγάπη τους για τη φύση. Τα κομψοτεχνήματα που φτιάχνονται από πάστα γλυκών φασολιών, ζάχαρη και νερό και τα σχήματα τους απεικονίζουν σκηνές της φύσης κατά την αλλαγή των τεσσάρων εποχών. Δημιουργούνται απο Ιάπωνες τεχνίτες, οι οποίοι δίνουν σχ΄ξμα σε εποχικούς καρπούς και άνθη, ζώα αλλά και φυσικά φαινόμενα.

Sake : Είναι η "Σαμπάνια" της Ιαπωνίας. Το σακέ είναι στην πραγματικότητα έαν απο τα πιο εκλεπτυσμένα και ενδιαφέροντα ποτά, με γοητευτική γεύση και άρωμα, αλλά και με μεγάλη ιστορία. Υπήρξε πάντοτε στενά συνδεδεμένο με τη γηγενή θρησκεία της Ιαπωνίας, το Shinto (ο δρόμος του θεού). Χρησιμοποιείται σε πάρα πολλές θρησκευτικές τελετές, όπως στο γάμο, όπου κατά τα σιντοιστικά έθιμα οι νεόνυμφοι ανταλλάσουν ένα ποτήρι σακέ προς επισφράγιση των όρκων αιώνιας αγάπης και πίστης. Επίσης καταναλώνετε κατά την έλευση του νέου έτους, κατά την θεμελίωση νέων κτηρίων και το ίδιο ποτότοποθετείται μέσα στο κυκλικό ρινγκ κατά την έναρξη των ετήσιων έξι τουρνουά αγώνων Sumo.

Ενα ιαπωνικό γνωμικό λέει: "Nihonshu wa ryori wo erabanai", δηλαδή, "Το σακέ δεν ξεχωρίζει το φαγητό". Με το ποτό αυτό μπορεί κάποιος να συνοδεύσει πάρα πολλούς τύπους φαγητού. Οπωσδήποτε ιαπωνικό αλλά και με πολλά φαγητά δυτικού τύπου.

Το σακέ παρασκευάζεται από τον καρπό του ρυζιού. Αν και η ποιότητα του αξαρτάται κατά κύριο λόγο απο την καλή ποιότητα του ρυζιού και του νερού, που είναι και τα βασικά συστατικά του, το ποσοστό της απομάκρυνσης του εξωτερικούτου περβλήματος, που επιτυγχάνεται με την "τριβή" (milling), επηρεάζει την καλή ποιότητα του. Ακολουθούν ΄πλύσιμο και μούσκεμα στο νερό, προκειμένου να φύγουν τα υπολείμματα τριβής. Στη συνέχεια το ρύζι βράζεται στο ατμό κατά τέτοιο τρόπο, ώστε το εξωτερικό του περίβλημα να είναι σφιχτό και ο πυρήνας του μαλακός. Τότε το ρύζι είναι έτοιμο για να προστεθεί ειδικός μύκητας δημιουργόντας το Koji, που θα υποδεχτεί τη μαγιά. Ακολουθεί η διαδικασία ζύμωσης για 18-32 ημέρες, η έκθλιψη, το φιλτράρισμα και τέλος η παστερίωση.

Η παραγωγή του σακέ στην Ιαπωνία είναι σήμερα συνδιασμός παράδοσης εκατοντάδων ετών, αλλά και χρήσης της σύγχρονης τεχνολογίας. Τα χαρακτηριστικά που διαχωρίζουν τις διάφορες κατηγορίες αξαρτώνται ακταρχήν από το ποσοστό του ραφιναρίσματος του κόκκου του ρυζιού που επιτυγχάνεται με την τριβή, το οποίο επηρεάζει την ποιότητα, τη γεύση και το άρωμα του ποτού. Ο δεύτερος παράγοντας έχει να κάνει με το αν η παρασκευή του σακέ γίνεται με μηχανικό τρόπο ή με τα χέρια, ενώ τρίτο σημαντικό χαρακτηριστικό είναι αν στον πολτό του ρυζιού έχει προστεθεί αλκοόλ η όχι. Οι σπουδαιότεροι, λοιπόν τύποι σακέ είναι :

Futsu-Shu
Junmai-Shu
Honiozo-Shu
Ginjo-Shu
Daiginzo-Shu
Junmai Ginjo & Junmai Daiginjo
Tokobetsu Honjozo Shu & Tokobetsu Ginjo-Shu Junmai-Shu
Namazake
Nigorize

Τέλος θα υπάρχει επίδειξη και έκθεση της λεπτεπίλεπτης τέχνης Ikebana, της ανθοδετικής τέχνης που αναπτύχθηκε στην Ιαπωνία τον 7ο αιώνα και αποτελεί ακόμα και σήμερα μια ζωντανή παράδοση. Η επίδειξη θα γίνει απο την σχολή Ohara που θεωρέιται μια απο τις τέσσερις μεγαλύτερες σχολές Ikebana στην Ιαπωνία.

Για εμένα προσωπικά είναι μια απίστευτη εκδήλωση, που δεν πρέπει να την χάσουμε...

Kendo: O "Uri Geller" ειναι εδω...

Ναι είναι αλήθεια, απο ξημερώματα Τρίτης ο "Uri Geller" του Kendo aka Kunihide Koda sensei 8 Dan kyoshi, είναι στην Ελλάδα...για περίπου μια εβδομάδα θα βρίσκετε στο Renma Dojo, και θα δείχνει τις "μενταλιστικές" ικανότητες του...το Σαββατοκύριακο 14-15/11 θα υπάρχει και σεμινάριο υπο τις οδηγίες του...υπομονή λοιπόν για φωτογραφίες και εντυπώσεις...

Φωτογραφίες απο το Fujitsu Event...

Στις 14/10 ήμασταν καλεσμένοι στην εκδήλωση της Fujitsu στην Ιαπωνική Πρεσβεία...περάσαμε φανταστικά και τραβήξαμε πολλές φωτογραφίες...voila λοιπόν...

Η ομάδα μαζί με την Yuki Μαρία (Black hair) και την Βικτώρια (red hair), λίγο πριν μπούμε στην αίθουσα της παρουσίασης...η εκδήλωση είχε τα κορίτσια με τα κιμονό τους, ιαπωνέζικα εδέσματα και πολλα "ξυλάκια"...

...απο αριστερά η κα. Μαριέττα Κάλφα, η κα. Κατερίνα Κατώπη απο το ΕλληνοΙαπωνικό Εμπορικό Επιμελητήριο, ο κ. Διονύσης Μιχαλόπουλος Διευθύνων Σύμβουλος της Fujitusu Technology Solutions για Ελλάδα, Κύπρο και Ισραή, o Αναπληρωτής Πρέσβης της Ιαπωνίας στη χώρα μας κ. Makoto Ito και η κα. Ελένη Τασσοπούλου Marketing Manager της Fujitsu...η Μαριέττα είναι ενα απο τα 2 νέα μέλη του Renma και το άτομο που μας γνώρισε με την Fujitsu...βασικά όλα μόνη της τα έκανε...

όλο το team...

μόλις μπήκαμε στην αίθουσα που γινόταν η παρουσίαση της Fujitsu...λίγο πριν ξεκινήσει το videaki με το Kendo...πάλι καλά που δεν ξηλώσαμε όλους τους πίνακες δεξιά και αριστερά...

τα μέλη του Renma που ήταν στην παρουσίαση...απο αριστερα, Κιουστελίδης, Κομιτόπουλος και Κατσούλης...

και απο την άλλη πλευρά ο sensei Κιμέρης, Πατρίκιος και sensei Νικολούζος...

η ομάδα μαζί με τον κ. Μιχαλόπουλο...

και εδω με την Ελένη μας, το νεότερο μέλος του Renmα....

εδω με τουσ κ. Μιχαλόπουλο και κ. Makoto Ito...

όλη η παρέα....

Σε γενικές γραμμές το event ήταν super...ένα μεγάλο ευχαριστω στην Μαριέττα και στην Ελένη...κορίτσια είσασταν υπέροχες....Domo Arigato :)

Φυσικά μετά το event τιμήσαμε την παράδοση του Dojo και πήγαμε όλοι για τισ μπύρες μας στην αγαπημένη μας μπυραρία...

Ο sensei Νικολούζος και ο sempai Κιουστελίδης...

Η Μαριέττα-san μαζί με τον Νίκο και τον Βασίλη...

και η Ελένη ανάμεσα στον Στέλιο, Δημήτρη και Στέλιο...

Movie Dilemma

Την προηγούμενη εβδομάδα πήγα να δώ μια "ήρεμη" ταινιούλα στο σινεμά...το "Law Abiding Citizen", ελληνιστί "Νομοταγής Πολίτης" με τους Τζέραρντ Μπάτλερ, Τζέιμι Φοξ...περισσότερο με τράβηξε το trailer και ο Μπάτλερ απο τουσ "300"...ποιος δεν θυμάται το "This is Sparta" και πάρτον κάτω στον λάκκο...στην ταινία μας τώρα...σου σκοτώνουν την οικογένεια μπροστά στα μάτια σου και ο ένας τρώει θανατική ποινή, γιατι τον κάρφωσε ο δεύτερος δολοφόνος, ο οποίος ειναι ο πραγματικός θύτης, και ο άλλος τρώει τρία χρόνια...πόσα για διπλή δολοφονία???Τρία χρόνια???αυτή η Αμερική είναι very good country...σ'αυτό το σημείο ρωτάς τον εαυτό σου...Γιατί έζησα και εγω απο τους δολοφόνους και δεν πήγα μαζι με την γυναίκα μου και την κόρη μου στον άλλο κόσμο? Τώρα τι κάνω? Αυτοκτονώ γιατί πια τίποτα δεν μου κάνει αίσθηση, τίποτα δεν έχει νόημα στην ζωή ή τους "γαμ.."όλους, όπως το έκαναν σε εμένα? και όταν λέμε όλους, i mean everybody...απο τους ίδιους τους δολοφόνους, τον δικηγόρο τους και όλο το νομικό τους σύστημα...παίρνεις εκδίκηση και ξεσκεπάζεις το βρώμικο σύστημα που βγάζει τους εγκληματίες και καταδικάζει τους απλούς πολίτες, που δεν μπορούν να υπερασπιστούν τους ευατούς τους απέναντι σε "δυνατούς" αντιπάλους...
ε λοιπόν αν με ρωτούσε κάποιος αυτό θα του έλεγα...με τόσο πόνο μέσα μου, θα τους "γαμ..." όλους...έτσι και αλλιώς δεν θα είχα να χάσω τίποτα πια...ότι είχα στην ζωή μου το έχασα μέσα σε δευτερόλεπτα...αυτό κάνει και ο Μπάτλερ στην ταινία...φυσικά δεν καταφέρνει να ξεσκεπάσει όλο το βρώμικο σύστημα, αλλά κάνει αισθητή την παρουσία του...το ερώτηματα απο φίλους που είδαν την ταινία ήταν, μήπως ήταν όμως υπερβολικός? Δηλαδή δεν έπρεπε να σκοτώσει τους ηθικούς αυτουργούς, που δεν τιμώρησαν τους πραγματικούς δολοφόνους? όταν πονάς και η ζωή σου δεν έχει πια νόημα αν θα ζήσει ή θα πεθάνει, τότε γίνεσαι πολύ επικίνδυνος...φυσικά σε όλα αυτά βοήθησε και ο εισαγγελέας με την στάση του απέναντι στον πατέρα...ο οποίος σε λίγους μήνες γίνεται και αυτός πατέρας...μπράβο κύριε εισαγγελέα...ευχή μου να περάσετε τα ίδια στο μέλλον, με αυτά που πέρασε ο Μπάτλερ...
Για εμένα η ταινία δεν είχε διλήμματα...ο πρωταγωνιστής έκανε αυτό που θα έπρεπε να κάνει ο καθένας μας, όταν απειλείται η οικογένεια του...το μόνο άσχημο στην ταινία ήταν που πέθανε νωρίς και δεν τιμώρησε αρκετούς ηθικούς αυτουργούς...

25η Τουριστική Έκθεση "PHILOXENIA"

Με την ευκαιρία του Εορτασμού των 110 χρόνων Ελληνο-Ιαπωνικών σχέσεων Φιλίας, η Πρεσβεία της Ιαπωνίας στην Αθήνα, ο Japan Travel Bureau (JTB) και το Ελληνο-Ιαπωνικό Εμπορικό Επιμελητήριο , θα συμμετάσχει με την υποστήριξη της Tosoh Hellas A.I.C. με κοινό Περίπτερο «ΙΑΠΩΝΙΑ» , στην έκθεση Philoxenia 2009 η οποία θα πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη στις 29 Οκτωβρίου 2009 – 1 Νοεμβρίου 2009.

Η «Ιαπωνική» συμμετοχή θα καλωσορίσει στο Περίπτερό της (Περίπτερο 15, Stand 17) όλους όσους επιθυμούν να γνωρίσουν τη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου και να λάβουν χρήσιμες και κατατοπιστικές πληροφορίες. Οι εκπρόσωποι του JTB, του μεγαλύτερου Ιαπωνικού Ταξιδιωτικού Οργανισμού, θα είναι στη διάθεση του κοινού προκειμένου να ενημερωθεί για την Ιαπωνία ως ταξιδιωτικού προορισμού, μια χώρα μακρινή μεν και εξωτική ωστόσο στις μέρες μας είναι πλέον προσβάσιμη και προσεγγίσιμη σε όποιον επιθυμεί να ζήσει από κοντά μαγευτικές και μοναδικές εμπειρίες.

Την Πέμπτη 29 Οκτωβρίου και ώρα 18:30 θα πραγματοποιηθεί κοκτέιλ στο Περίπτερό της Ιαπωνίας, το οποίο θα τιμήσει με την παρουσία του η Α.Ε. Πρέσβης της Ιαπωνίας στην Ελλάδα, κος. Takanori Kitamura.

Τέλος, κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου της έκθεσης, θα πραγματοποιηθούν διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις στο Περίπτερό προκειμένου να παρουσιαστούν διάφορες πτυχές της Ιαπωνικής παράδοσης και κουλτούρας, όπως: επιδείξεις Ιαπωνικών Παραδοσιακών πολεμικών τεχνών, Ιαπωνική τεχνική χαρτιού origami, προβολές dvd για την Ιαπωνική ζωή κ.α.

Ακολουθεί το πρόγραμμα των εκδηλώσεων του Περιπτέρου 15, σταντ 17, "ΙΑΠΩΝΙΑ"

Πέμπτη, 29 Οκτωβρίου 2009

18:30 κοκτέιλ για τα εγκαίνια του Περιπτέρου της «Ιαπωνίας»

Σάββατο, 31 Οκτωβρίου 2009

13:00 – 13:30 Ιαπωνικές Πολεμικές Τέχνες – Iaido

15:00 – 16:00 Παρουσίαση άνιμε & cosplay

17:00 – 18:00 Οριγκάμι – Ιαπωνική χαρτοδετική

19:00 – 19:30 Ιαπωνικές Πολεμικές Τέχνες, Aikido

Κυριακή, 1 Νοεμβρίου 2009

13:00 – 13:30 Ιαπωνικές Πολεμικές Τέχνες – Kendo

15:00 – 16:00 Παρουσίαση άνιμε – cosplay

19:00 – 19:30 Ιαπωνικές πολεμικές Τέχνες – Jodo

Επίσης, καθ’όλη τη διάρκεια της Έκθεσης, στο Ιαπωνικό περίπτερο θα προβάλλονται dvd με θέματα από την Ιαπωνία

Δυστυχώς εκείνες τις ημέρες θα βρίσκομαι σε σεμινάρια και δεν θα μπορέσω να δω την έκθεση...αλλά όποιος μπορέσει να πάει σίγουρα θα μείνει ευχαριστημένος...

Mύθοι των Oτόρι

Πριν απο κάποια χρόνια μια φίλη, μου πρότεινε να διαβάσω τους Μύθους των Οτόρι, της Λίαν Χέρν. Ήξερε την τρέλα που έχω με τους Samurai και γενικά με την Ιαπωνία...έτσι δεν ήταν δύσκολο να αρχίσω το διάβασμα...το πρώτο βιβλίο ήταν "H παγίδα των αηδονιών"

...όταν ο μικρός Τακέο γνωρίζει τον Άρχοντα Σιγκέρου και του σώζει την ζωή...όταν θα ξεκινήσει ένα ταξίδι που θα τον οδηγήσει στο ίδιο του το πεπρωμένο...ένα ταξίδι εκδίκησης και εξαπάτησης, τιμής και αφοσίωσης, ομορφιάς και μαγείας...και θα γνωρίσει το πάθος της αγάπης για την Καεντέ...το πρώτο βιβλίο το τελείωσα αρκετά γρήγορα

...έτσι πέρασα στο δεύτερο βιβλίο, "Με το γρασίδι για προσκέφαλο"...

Στο δεύτερο βιβλίο, επιστρέφουμε στις χώρες της άγριας ομορφιάς και των παραπλανητικών όψεων, όπου οι δύο ήρωες βιώνουν τα ταραγμένα χρόνια του πολέμου, της πείνας και των αναξιόπιστων συμμαχιών. Ο Τακέο υποχρεώνεται να ακολουθήσει τους δεσμούς αίματος που τον ενώνουν με τη Φυλή και ταυτόχρονα να απαρνηθεί τους όρκους της ειρηνικής ζωής και την αγάπη του για την Καεντέ. Η Καεντέ, από τη μεριά της, γίνεται πιόνι στο παιχνίδι αδίστακτων πολέμαρχων και υποχρεώνεται να αξιοποιήσει την ευφυΐα, την ομορφιά και την πονηριά της, ώστε να επιβληθεί σ' έναν κόσμο πανίσχυρων αντρών. Το έργο "Με το γρασίδι για προσκέφαλο" είναι μια γοητευτική ιστορία πόθου και αφοσίωσης, ασυγκράτητης φιλοδοξίας και συνωμοσιών που εκτυλίσσεται μέσα σ' ένα συγκλονιστικό φυσικό περιβάλλον...

έφτασε όμως ο καιρός που και αυτό το βιβλίο τελείωσε...με θλίψη όμως γιατι ήξερα ότι μου έχει μείνει μόνο ένα ακόμα πρίν ολοκληρώσω την τριλογία των μύθων...και μετά τι? σκέφτηκα...με έπιασε μια μελαγχολία...έπρεπε όμως να το τελειώσω...ξεκίνησα κουτσά στραβά να διαβάζω το τρίτο και το τελευταίο βιβλίο των Οτόρι "Το λαμπρό φεγγάρι"...

όπου ο Τακέο και η Καεντέ ενώνουν τις δυνάμεις τους για να εκπληρώσουν την προφητεία...Για να φέρει την ειρήνη στη χώρα του, ο Τακέο θα δώσει πέντε μάχες -στις τέσσερις θα νικήσει, στη μια θα χάσει...κάπου στα μέσα του βιβλίου σταμάτησα να το διαβάζω γιατί ψυχολογικά είχα πέσει σε κατάθλιψη...έλεγα μέσα μου ότι τελειώνει και μετά τι θα κάνεις ρε Στελάρα??? όπου μια φήμη ήρθε στα αυτιά μου...θα υπάρξει και τέταρτο βιβλίο, χρονικά πρίν απο την Παγίδα των Αηδονιών...και χθές μου στέλνει sms ο φίλος μου ο Κώστας...όπου το sms του έλεγε... "Η βραχνή φωνή του ερωδιού", το τέταρτο βιβλίο των Οτόρι, απο τις 26/10 στα βιβλιοπωλεία...ε αυτό ήταν...τηλεφωνώ στις εκδόσεις Πατάκη να κάνω κράτηση τώρα!!!

τελικά το τέταρτο βιβλίο, είναι χρονικά η συνέχεια του τρίτου και όχι όπως είχα ακούσει πρίν απο το πρώτο...

Ύστερα από χρόνια πολέμων και θυσιών, ο άρχοντας Οτόρι Τακέο και η σύζυγός του Καεντέ κατάφεραν επιτέλους να ενώσουν τις Τρεις Χώρες και να φέρουν την ειρήνη και την ευημερία στον τόπο. Ο Τακέο, όμως, γνωρίζει ότι η ευδαιμονία αυτή είναι προσωρινή, γιατί δεν μπορεί να ξεχάσει μια σκοτεινή προφητεία από παλιά: πως του μέλλει, δηλαδή, να πεθάνει από το χέρι ενός μέλους της οικογένειάς του...τα υπόλοιπα όταν το τελειώσω....

Τα τρία πρώτα βιβλία τα ευχαριστήθηκα αρκετα...ελπίζω και το τέταρτο και τελευταίο να ειναι τόσο ενδιαφέρον.

Το χαμόγελο μου ξαναγύρισε... ¨)

Japan Supercars!!!

Το 41ο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Τόκιο έφτασε...στο Makuhari Messe στη Chiba, Ιαπωνία, από 24 Οκτωβρίου – 4 Νοεμβρίου χτυπάει η καρδιά των Ιαπωνικών "τουτού"...θα ασχοληθούμε με 2 πολύ ωραία μοντέλα σήμερα....το Lexus LF-A και το Supasse V Sports Coupe...την πρώτη εταιρεία την γνωρίζουμε οι περισσότεροι ενώ την δεύτερη την ακούμε, τουλάχιστον εγω, πρώτη φορά...

Lexus LF-A

Στο Σαλόνι του Τόκιο, εντός έδρας δηλαδή, κάνει την παγκόσμια πρεμιέρα του το μοντέλο παραγωγής που βασίζεται στο το LF-A concept. Και είναι το πρώτο super car της Lexus, μιας φίρμας που ειδικεύεται στην κατασκευή πολυτελών μοντέλων. Η έναρξη πωλήσεων του Lexus LF-A τοποθετείται προς το τέλος της επόμενης χρονιάς.

Στόχος της Lexus με το LF-A είναι δίχως άλλο να μπει σε μια απαιτητική κατηγορία, όπου οι εξαιρετικές επιδόσεις είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την απαράμιλλη οδική συμπεριφορά και τα αξεπέραστα επίπεδα άνεσης, ασφάλειας, πολυτέλειας, ποιότητας και εξοπλισμού.

Το μοντέλο που αποτελεί εν δυνάμει ανταγωνιστή της Ferrari εφοδιάζεται από έναν κινητήρα που είναι τοποθετημένος εμπρός. Και πρόκειται για ένα μοτέρ V10, χωρητικότητας 4.8 λίτρων που αποδίδει 553 Hp στις 8.700 σ.α.λ.. Η μεγίστη ροπή είναι 480Nm στις 6.800 σ.α.λ., με το 90% της ροπής να είναι διαθέσιμο μεταξύ 3.700 σαλ. και 9.000 σαλ.

Ο νέος, κόμπακτ διαστάσεων κινητήρας για τον οποίο η Lexus επισημαίνει ό,τι από πλευράς διαστάσεων είναι πιο μικρός από έναν συμβατικό V8, μεταφέρει την κίνηση στους πίσω τροχούς. Το κιβώτιο είναι εξατάχυτο , με αυτόματη αλλαγή σχέσεων. Ο οδηγός μπορεί να διαλέξει μεταξύ τεσσάρων διαφορετικών επιλογών ενώ όταν το κιβώτιο λειτουργεί αυτόματα ο χρόνος αλλαγής σχέσης είναι μόλις 0,2 δευτερόλεπτα!

Η γιαπωνέζικης φίρμα (θυγατρική της Toyota) ανακοίνωσε πως το LF-A επιταχύνει από τα 0 στα 100 χλμ. / ώρα σε μόλις 3,7 δευτερόλεπτα και αναπτύσσει τελική ταχύτητα των 325 χλμ. / ώρα.

Όπως ακριβώς συμβαίνει και με όλα τα υπόλοιπα υψηλού επιπέδου supercars όπως η Ferrari Enzo, το σασί και το αμάξωμα του LF-A είναι κατασκευασμένο από carbon – fiber. Σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία που έχει δώσει στην δημοσιότητα η Lexus, το μήκους 4,505 μέτρων supercar 1.480 κιλά με την κατανομή βάρους εμπρός – πίσω να είναι 48:52. Για την ιστορία, η Enzo ζυγίζει 1.365 κιλά.

Το σύστημα της ανάρτησης του LF-A αποτελείται απί διπλά ψαλίδια εμπρός και διάταξη multilink στο πίσω μέρος. Για την ασφαλή ακινητοποίηση του supercar φροντίζουν αεριζόμενα κεραμικά δισκόφρενα της Brembo με 6πίστονες δαγκάνες εμπρός και 4πίστονες πίσω.

Η Lexus έχει ήδη άρχισει να δέχεται παραγγελίες για το LF-A ενώ οι πρώτες παραδόσεις αναμένεται να πραγματοποιηθούν προς το τέλος του 2010. Η παραγωγή του μοντέλου θα περιοριστεί αυστηρά σε 500 κομμάτια, με μια κατ΄ αρχήν εκτίμηση της τιμής να βρίσκεται στα 250.000 ευρώ περίπου.

Για τις αρχές του 2012 η Lexus ετοιμάζει δύο ειδικές εκδόσεις του LFA, με την μία να περιλαμβάνει μοναδικά χρώματα.

το δεύτερο Japan super "τουτού" ειναι το ...

Supasse V Sports Coupe

Ένας μικρός οίκος στην Ιαπωνία βάλθηκε να ξετρελάνει τον κόσμο με ένα μικρό διθέσιο κουπέ με τον κινητήρα στο κέντρο. Κινητήρα ο οποίος προέρχεται από την Mazda. Αυτά είναι τα καλά νέα. Τα άσχημα; Πως το Supasse V Sports Coupe η παραγωγή του οποίου θα ξεκινήσει το 2010, θα προσφέρεται αποκλειστικά στην αγορά της Ιαπωνίας.

Όσοι δεν ζουν στην Ιαπωνία, είναι από δύσκολο έως απίθανο να γνωρίζουν την ύπαρξη μιας μικρής εταιρίας κατασκευής σπορ αυτοκινήτων που φέρει την ονομασία Suzusho Ltd.

Η εν λόγω εταιρία πάντως διαθέτει ιστοσελίδα στο internet και από μια γρήγορη αναζήτηση διαπιστώνεις πως η Suzusho κατασκευάζει για την γιαπωνέζικη αγορά μια ρεπλίκα της δημοφιλούς Lotus 7 την οποία ονομάζει Suppase C.

Το μοντέλο αυτό πωλείται αποκλειστικά και μόνο στην αγορά της Ιαπωνίας :(

Στο Σαλόνι αυτοκινήτου του Τόκιο η εταιρία θα παρουσιάσει ένα νέο σπορ – κουπέ μοντέλο. Το οποίο φέρει την ονομασία Supasse-V, διαθέτει εντυπωσιακό σχεδιασμό ανάλογο των κορυφαίων ευρωπαϊκών super cars, ο μικρού κυβισμού κινητήρας είναι τοποθετημένος στο κέντρο (όπως σε κάθε κουπέ που θέλει να σέβεται τον εαυτό του) και η κίνηση μεταφέρεται – φυσικά- στους πίσω τροχούς.

Σύμφωνα με χρονοδιάγραμμα της γιαπωνέζικης φίρμας οι πωλήσεις του Supasse V Sports Coupe στην Ιαπωνία θα αρχίσουν κάποια στιγμή στη διάρκεια του 2010.

Τα στοιχεία που έχουν δοθεί μέχρι τώρα στη δημοσιότητα σχετικά με το Supasse V Sports Coupe είναι λίγα. Η εξωτερική εμφάνιση είναι εξωτική ενώ τα υλικά κατασκευής που έχουν χρησιμοποιηθεί για το αμάξωμα είναι αλουμίνιο και fiberglass, σε μία προσπάθεια να κρατηθεί σε χαμηλά επίπεδα το βάρος. Και όπως λέγετε οι μηχανικοί της φίρμας τα κατάφεραν αφού το βάρος του σπορ μοντέλου δεν ξεπερνά τα 850 κιλά.

Η δύναμη για το Supasse V Sports Coupe προέρχεται από ένα κινητήρα τοποθετημένο στο κέντρο του αμαξώματος. Κινητήρα ο οποίος προέρχεται από την Mazda και είναι ο γνωστός τετρακύλινδρος Turbo των 2.3 λίτρων που κινεί το Mazda3 MPS.

Για καλύτερες επιδόσεις, η ιπποδύναμη του μοτέρ έχει αυξηθεί κατά 10 άλογα, φθάνοντας τους 270HP. Αυτό δίνει στο Supasse-V μια αναλογία βάρος/ ίππων που είναι εξαιρετική, 3.1kg στον ίππο.

Στο εσωτερικό του αυτοκινήτου κυριαρχούν τα μπάκετ σπορ καθίσματα και το εντυπωσιακό ταμπλό με τα μεγάλα και ευανάγνωστα όργανα. Η φίρμα υποστηρίζει πως το Supasse-V είναι ένα όχημα οδηγικής ευχαρίστησης.

Περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με το αυτοκίνητου συμπεριλαμβανομένων και των τεχνικών χαρακτηριστικών, των τιμών και της διαθεσιμότητας θα ανακοινωθούν στην διάρκεια του Σαλονιού Αυτοκινήτου του Τόκιο.

To Laptopblog στην Ιαπωνική Πρεσβεία για την Fujitsu και το Renma Dojo.

Στο http://laptopblog.gr θα βρειτε περισσότερες πληροφορίες για την εκδήλωση της Fujitsu και του Renma Dojo στην Ιαπωνική πρεσβεία...

Συνεργασια Renma - Fujitsu

Πριν απο 2-3 βδομάδες κτυπάει το κινητό μου...yes please, απαντώ...ήταν μια πολύ καλή μου φίλη....η οποία μπήκε αμέσως στο θέμα...πιστεύεις οτι θα μπορούσατε να πάρετε μέρος σε ένα event με την Fujitsu Ελλάς, έχετε χρόνο για κάτι τέτοιο? hmmm....φυσικά!!! και το συζητάς?...για μια καλή φίλη, για έναν μεγάλο κολοσσό των ηλεκτρονικών κ.α. και για τους εαυτούς μας, παντα βρίσκουμε χρόνο...έτσι την προηγούμενη Τετάρτη μαζευτήκαμε στην Ιαπωνική Πρεσβεία, όπου πραγματοποιήθηκε το event, και συμμετέχαμε στην προσπάθεια της Fujitsu...η όλη βραδυά ήταν υπέροχη με ιαπωνικο μπουφέ, με το sake μας, με ωραίο κόσμο, με μέλη της ιαπωνικής πρεσβείας και με πολύ ενδιαφέρον για την πολεμική μας τέχνη, το kendo...υπήρχαν αρκετοί δημοσιογράφοι που μας ρώταγαν λεπτομέρειες για το kendo...με απλά λόγια όλα ήταν ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ...Ενα μεγάλο ευχαριστώ στην Fujitsu που μας επέλεξε να την υποστηρίξουμε και στην Μαριέττα Κάλφα απο το ΕλληνοΙαπωνικό Εμπορικό Επιμελητήριο που μας έφερε σε επαφή με την Fujitsu...στο τέλος ακολουθήσαμε την παράδοση του Renma, μπύρες by night!!!!!!!

Σεμινάριο Kendo με τον sensei Koda

Τελικά ήρθε ο καιρός για ενα χειμερινό σεμινάριο Kendo...ο διοργανωτής βρέθηκε, το RENMA DOJO, ο χώρος βρέθηκε και αυτός, Κλειστό Προπονητήριο του Ο.Α.Κ.Α. "Σπύρος Λούης"- η έδρα του RENMA DOJO, η μέρα κλείστηκε, 14 με 15 Νοεμβρίου 2009 και το πιο βασικό ο Δάσκαλος, sensei Kunihide Koda 8 Dan kyoshi, ειναι έτοιμος να πιάσει δουλειά...γιαυτό προετοιμαστείτε, ξεκουραστείτε και μην κανονίσετε εκδρομές εκείνες τις ημέρες...

φυσικά το σεμινάριο ειναι ανοικτό σε όλους και σε ανθρώπους που θέλουν να δουν τι είναι επιτέλους αυτή η πολεμική τέχνη. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείται να μπείτε στο site του Renma Dojo που το διοργανώνει: www.kendoka.gr

Καλή μας προπόνηση...

7th IaiΑkigasshuku & Taikai 2009

Την Παρασκευή 30 Οκτωβρίου έως την Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009, το Furyu Dojo Athens διοργανώνει το 7th IaiΑkigasshuku & Taikai στο Sport Camp Loutraki (75km απο την Αθήνα) κάτω απο τις οδηγίες του Oda Katsuo sensei Iaido Hanshi 8dan, Kendo Kyoshi 7dan, απο την Shizuoka, Japan.

Το πρόγραμμα του σεμιναρίου έχει ως εξής:

Παρ. 30/10/2009: 1700-2000, Kendo keiko,
Σαβ. 31/10/2009: 0930-1230, Kendo keiko
1600-2000, Iaido keiko
Κυρ. 1/11/2009: 0930-1130, Iaido keiko
1200, HKINF Iaido Ikkyu Shinsa
1330-1700, 2nd Iaido AkiTaikai 2009
1730, Departure

Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με τον sensei Δροσουλάκη (6944 674414, spirosd@otenet.gr)

Fugenjikkou?

The Japanese phrase fugenjikkou, is a combination of the words fugen meaning "Silent" and jikkou meaning "Action". So fugenjikkou translates as "Action Before Words" or "Actions speak louder than words"...

Strong in the Rain...A poem from Kenji Miyazawa

Μόλις διάβασα ενα ποιήμα του Kenji Miyazawa (宮沢賢治),
απολαύστε το...

STRONG IN THE RAIN (雨ニモマケズ )

Strong in the rain
Strong in the wind
Strong against the summer heat and snow
He is healthy and robust
Free from desire
He never loses his temper
Nor the quiet smile on his lips
He eats four go of unpolished rice
Miso and a few vegetables a day
He does not consider himself
In whatever occurs... his understanding
Comes from observation and experience
And he never loses sight of things
He lives in a little thatched-roof hut
In a field in the shadows of a pine tree grove
If there is a sick child in the east
He goes there to nurse the child
If there’s a tired mother in the west
He goes to her and carries her sheaves
If someone is near death in the south
He goes and says, 'Don’t be afraid'
If there are strife and lawsuits in the north
He demands that the people put an end to their pettiness
He weeps at the time of drought
He plods about at a loss during the cold summer
Everyone calls him "Blockhead"
No one sings his praises
Or takes him to heart...
That is the kind of person
I want to be