Πολεμικές Τέχνες ή basketball?

Ύστερα απο αρκετό διάστημα (8 μήνες), αποφάσισα να πάω να παίξω basketball με την ομάδα της εταιρείας μου. Είπα να πάω να τρέξω λίγουλάκι, για κανένα 5λεπτο. Μιλάω με τον αρχηγό της ομάδας και κανονίζω την Κυριακή να πάω να τους "δω" να παίζουν και εγω να μπώ αλλαγή για κανένα 5λεπτάκι. Ξεσκονίζω τα αθλητικά μου παπούτσια, αρπάζω αφρόλουτρα, πετσέτες και επιγονατίδες και ξεκινώ για το γήπερο. Φτάνω, μπαίνω μέσα και βλέπω μόνο τρία άτομα απο την ομάδα μου...να σας (μπίπ) λέω απο μέσα μου...μόνο τρία άτομα? πακέτο θα φάω...ξεκινήσαμε τελικά 5 άτομα...απο το πρώτο lump ball είχα λαχανιάσει...για καλή μου τύχη όμως είχε έρθει και ενας 6ος παίκτης. Αλλά τι να το κάνω που πήγαινα καλά μέσα στο γήπεδο και δεν με άφηναν να βγώ έξω...την πλήρωσα αυτη την καλή μου παρουσία, μετά απο αρκετό καιρό, με μια αγκωνιά στα πλευρά μου μόλις 5 δευτερόλεπτα πρίν τελειώσει το παιχνίδι. με θέρισε το παλικάρι, άθελα του θελω να πιστεύω...για την ιστορία, χάσαμε για ένα πόντο το παιχνίδι και απο χθές με πονάνε τα πλευρά μου...δεν μπορώ να κουνηθώ καλά καλά...τελικά πιστεύω ότ τα ομαδικά αθλήματα είναι πιο επικίνδυνα απο τις πολεμικές τέχνες...kedno και πάλι kendo...basketball όταν θα θελήσω καμοιά αναρωτική άδεια...