Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009

Japan Week στο Μέγαρο Μουσικής...

Ιαπωνία, η χώρα που αγαπάμε και που ονειρευόμαστε 247 (twenty four seven), η χώρα των αντιθέσεων, της παράδοσης, του πολιτισμού, της επιστήμης, των hi tech και του μοντέρνου τρόπου ζωής της, έρχεται για μια εβδομάδα στην Αθήνα για να την "γευτούμε".

Η Ιαπωνική εβδομάδα ξεκινάει την Κυριακή 22 Νοεμβρίου και τελειώνει το Σάββατο 28 Νοεμβρίου στο Μέγαρο Μουσικής και πραγματοποιείται στο πλαίσιο της σειράς "Γέφυρες", την οποία διευθύνει ο συνθέτης Δ. Μαραγκόπουλος, σε συνεργασία με την Πρεσβεία της Ιαπωνίας στην Ελλάδα και το Ελληνο-Ιαπωνικό Εμπορικό Επιμελητήριο. Χορηγοί της Ιαπωνικής Εβδομάδας ειναι οι εταιρείες Nintendo, JT International, Toyota Ελλάς, Folli Follie, Toppan και Sony Hellas.

Η εβδομάδα αυτή είναι αφιερωμένη στην αρχιτεκτονική της, στην τεχνολογία της, στη μουσική της, στο παραδοσιακό κουκλοθέατρο (καμία σχέση με το δικό μας), στις γεύσεις της με σάκε και γλυκίσματα (wagashi) και στην ανθοδετική της (ikebana), την τέχνη που δίνει μια δεύτερη, πρόσκαιρη ζωή στα άνθη μετά την κοπή τους...

Για το αναλυτικό πρόγραμμα των εκδηλώσεων μπορείτε να επικοινωνήσετε με Ελληνο-Ιαπωνικό Επιμελητήριο στο 210-3232586 ή στο info@gjcc.gr.
Επίσης στο www.greece-japan.com/calendar2009.htm καθώς και στο site του Μεγάρου Μουσικής www.megaron.gr.

Για τις μουσικές, θεατρικές και χορευτικές εκδηλώσεις της Ιαπωνικής Εβδομάδας διατίθενται εισιτήρια στο ταμείο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών ενω οι παράλληλες εκδηλώσεις είναι με ελεύθερη είσοδο. Πληροφορίες 210-7282300.

Αυτή είναι ουσιαστικά η εβδομάδα όλων των "ερωτευμένων" με την Ιαπωνία, όπου θα δωθούν συναυλίες απο τους Tokyo Ensemble με τον κ. Joji Hattori, απο Έλληνες μουσικούς του συνόλου Ergon Ensemble, διαλέξεις απο τον Ιάπωνα συνθέτη κ.Yoriaki Matsudaira και απο τον διάσημο αρχιτέκτονα κ.Kengo Kuma.

Η ομάδα των Dumb Type απο την Ιαπωνία, με έναν συνδυασμό ήχου, φωτός, σωμάτων, λόγου, εικόνων και υψηλής τεχνολογίας, συνέθεσε το "Voyage", ένα δραματικό και όμορφο ταξίδι στις υπαρξιακές μας ανησυχίες, αλλά και στις παραστατικές τέχνες.

Θέαμα εικονικής πραγματικότητας απο την εταιρεία Toppan. Με την βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας το κάστρο Έντο "ξαναζωντανεύει" για να περιηυηθούμε σ' ένα μνημείο που φιλοξένησε 15 γενεές Σογκούν και την κυβέρνηση του Έντο για περίπου 265 χρόνια, αλλά δεν υπάρχει πια.

Τρομερή εμπειρία είναι το Παραδοσιακό κουκλοθέατρο Hachioji Kuruma Ningyo, που έρχεται στην Αθήνα για μια 90 λεπτών παράσταση, που θα προσφέρει την ευκαιρία στο κοινό να γνωρίσει την ατμόσφαιρα των λαικών δραμάτων της εποχής του Endo(1603-1897, η τελευταία περίοδος της φεουδαρχικής Ιαπωνίας).

Στη σκηνή της Αίθουσας Νίκος Σκαλκώτας θα παρουσιαστούν τρείς ιστορίες: το "Δοξαστικό Σανμπασό", "Ράντσιο: ο θρήνος της Ομίγια" και "Γιάτζι Κίτα".

Το κουκλοθέατρο ειναι μια παραδοσιακή, μακραίωνη τέχνη, που για αιώνες ψυχαγώγησε ενήλικες κυρίως, αλλά και παιδιά, αγαπημένο θέαμα της Ιαπωνικής αυλής και των σαμουράι.

Το Kuruma Ningyo είναι μια ειδική περίπτωση ιαπωνικού κουκλοοθεάτρου, που συνδιάζει τις κούκλες με την αφήγηση και τη μουσική.

Το θίασο και τον δεξιοτέχνη κουκλοπαίχτη Nisikaoua Koryu E', το συνοδεύει το συγκρότημα παραδοσιακής ιαπωνικής μουσικής Shinnai Joruri με τον διάσημο τραγουδιστή Tsuruga Ouakasanojo XI, ο οποίος έχει ανακηρυχθεί απο το Υπουργείο Πολιτισμού της Ιαπωνίας, ως Εθνικός Θησαυρός εν Ζωή.

Ο σχετικά πρόσφατος συνδιασμός των δυο παραδοσιακών τεχνών, του κουκλοθεάτρου Kuruma Ningyo και του μοναχικού τραγουδιού Shinnai προσφέρει μεγάλες συγκινήσεις στο θεατή και δημιουργεί έναν παράδοξο και εντυπωσιακό κόσμο.

Το σκηνικό δράμα εμπνέεται απο την ιαπωνική λογοτεχνία της εποχής με ιστορικό ή ψευδοιστορικό περιεχόμενο, άλλα και απο τις παραδοσιακές μπαλάντες των περιπλανώμενων αφηγητών, ενώ το αφηγηματικό τραγούδι Shinnai δίνει έμφαση στα συναισθήματα των ηρώων και όχι στην εξέλιξη της δράσης.

Έκθεση και μπαζάρ ιαπωνικών βιβλίων σε συνεργασία με τη Λέσχη του Δίσκου, που βρίσκεται στο επίπεδο της αίθουσας Δημήτρης Μητρόπουλος του Μεγάρου Μουσικής.

Απο μία τέτοια εκδήλωση, δεν θα μπορούσαν να λείπουν, επιδείξεις παρασκευής παραδοσιακών ιαπωνικών γλυκισμάτων Wagashi, Ikebana και παρουσίαση ιαπωνικού Sake.

Wagashi : Έιναι ο πιο γλυκός τρόπος των Ιαπώνων για να εντάξουν στη ζωή τους την αγάπη τους για τη φύση. Τα κομψοτεχνήματα που φτιάχνονται από πάστα γλυκών φασολιών, ζάχαρη και νερό και τα σχήματα τους απεικονίζουν σκηνές της φύσης κατά την αλλαγή των τεσσάρων εποχών. Δημιουργούνται απο Ιάπωνες τεχνίτες, οι οποίοι δίνουν σχ΄ξμα σε εποχικούς καρπούς και άνθη, ζώα αλλά και φυσικά φαινόμενα.

Sake : Είναι η "Σαμπάνια" της Ιαπωνίας. Το σακέ είναι στην πραγματικότητα έαν απο τα πιο εκλεπτυσμένα και ενδιαφέροντα ποτά, με γοητευτική γεύση και άρωμα, αλλά και με μεγάλη ιστορία. Υπήρξε πάντοτε στενά συνδεδεμένο με τη γηγενή θρησκεία της Ιαπωνίας, το Shinto (ο δρόμος του θεού). Χρησιμοποιείται σε πάρα πολλές θρησκευτικές τελετές, όπως στο γάμο, όπου κατά τα σιντοιστικά έθιμα οι νεόνυμφοι ανταλλάσουν ένα ποτήρι σακέ προς επισφράγιση των όρκων αιώνιας αγάπης και πίστης. Επίσης καταναλώνετε κατά την έλευση του νέου έτους, κατά την θεμελίωση νέων κτηρίων και το ίδιο ποτότοποθετείται μέσα στο κυκλικό ρινγκ κατά την έναρξη των ετήσιων έξι τουρνουά αγώνων Sumo.

Ενα ιαπωνικό γνωμικό λέει: "Nihonshu wa ryori wo erabanai", δηλαδή, "Το σακέ δεν ξεχωρίζει το φαγητό". Με το ποτό αυτό μπορεί κάποιος να συνοδεύσει πάρα πολλούς τύπους φαγητού. Οπωσδήποτε ιαπωνικό αλλά και με πολλά φαγητά δυτικού τύπου.

Το σακέ παρασκευάζεται από τον καρπό του ρυζιού. Αν και η ποιότητα του αξαρτάται κατά κύριο λόγο απο την καλή ποιότητα του ρυζιού και του νερού, που είναι και τα βασικά συστατικά του, το ποσοστό της απομάκρυνσης του εξωτερικούτου περβλήματος, που επιτυγχάνεται με την "τριβή" (milling), επηρεάζει την καλή ποιότητα του. Ακολουθούν ΄πλύσιμο και μούσκεμα στο νερό, προκειμένου να φύγουν τα υπολείμματα τριβής. Στη συνέχεια το ρύζι βράζεται στο ατμό κατά τέτοιο τρόπο, ώστε το εξωτερικό του περίβλημα να είναι σφιχτό και ο πυρήνας του μαλακός. Τότε το ρύζι είναι έτοιμο για να προστεθεί ειδικός μύκητας δημιουργόντας το Koji, που θα υποδεχτεί τη μαγιά. Ακολουθεί η διαδικασία ζύμωσης για 18-32 ημέρες, η έκθλιψη, το φιλτράρισμα και τέλος η παστερίωση.

Η παραγωγή του σακέ στην Ιαπωνία είναι σήμερα συνδιασμός παράδοσης εκατοντάδων ετών, αλλά και χρήσης της σύγχρονης τεχνολογίας. Τα χαρακτηριστικά που διαχωρίζουν τις διάφορες κατηγορίες αξαρτώνται ακταρχήν από το ποσοστό του ραφιναρίσματος του κόκκου του ρυζιού που επιτυγχάνεται με την τριβή, το οποίο επηρεάζει την ποιότητα, τη γεύση και το άρωμα του ποτού. Ο δεύτερος παράγοντας έχει να κάνει με το αν η παρασκευή του σακέ γίνεται με μηχανικό τρόπο ή με τα χέρια, ενώ τρίτο σημαντικό χαρακτηριστικό είναι αν στον πολτό του ρυζιού έχει προστεθεί αλκοόλ η όχι. Οι σπουδαιότεροι, λοιπόν τύποι σακέ είναι :

Futsu-Shu
Junmai-Shu
Honiozo-Shu
Ginjo-Shu
Daiginzo-Shu
Junmai Ginjo & Junmai Daiginjo
Tokobetsu Honjozo Shu & Tokobetsu Ginjo-Shu Junmai-Shu
Namazake
Nigorize

Τέλος θα υπάρχει επίδειξη και έκθεση της λεπτεπίλεπτης τέχνης Ikebana, της ανθοδετικής τέχνης που αναπτύχθηκε στην Ιαπωνία τον 7ο αιώνα και αποτελεί ακόμα και σήμερα μια ζωντανή παράδοση. Η επίδειξη θα γίνει απο την σχολή Ohara που θεωρέιται μια απο τις τέσσερις μεγαλύτερες σχολές Ikebana στην Ιαπωνία.

Για εμένα προσωπικά είναι μια απίστευτη εκδήλωση, που δεν πρέπει να την χάσουμε...

Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009

Kendo: O "Uri Geller" ειναι εδω...

Ναι είναι αλήθεια, απο ξημερώματα Τρίτης ο "Uri Geller" του Kendo aka Kunihide Koda sensei 8 Dan kyoshi, είναι στην Ελλάδα...για περίπου μια εβδομάδα θα βρίσκετε στο Renma Dojo, και θα δείχνει τις "μενταλιστικές" ικανότητες του...το Σαββατοκύριακο 14-15/11 θα υπάρχει και σεμινάριο υπο τις οδηγίες του...υπομονή λοιπόν για φωτογραφίες και εντυπώσεις...

Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009

Φωτογραφίες απο το Fujitsu Event...

Στις 14/10 ήμασταν καλεσμένοι στην εκδήλωση της Fujitsu στην Ιαπωνική Πρεσβεία...περάσαμε φανταστικά και τραβήξαμε πολλές φωτογραφίες...voila λοιπόν...



Η ομάδα μαζί με την Yuki Μαρία (Black hair) και την Βικτώρια (red hair), λίγο πριν μπούμε στην αίθουσα της παρουσίασης...η εκδήλωση είχε τα κορίτσια με τα κιμονό τους, ιαπωνέζικα εδέσματα και πολλα "ξυλάκια"...

...απο αριστερά η κα. Μαριέττα Κάλφα, η κα. Κατερίνα Κατώπη απο το ΕλληνοΙαπωνικό Εμπορικό Επιμελητήριο, ο κ. Διονύσης Μιχαλόπουλος Διευθύνων Σύμβουλος της Fujitusu Technology Solutions για Ελλάδα, Κύπρο και Ισραή, o Αναπληρωτής Πρέσβης της Ιαπωνίας στη χώρα μας κ. Makoto Ito και η κα. Ελένη Τασσοπούλου Marketing Manager της Fujitsu...η Μαριέττα είναι ενα απο τα 2 νέα μέλη του Renma και το άτομο που μας γνώρισε με την Fujitsu...βασικά όλα μόνη της τα έκανε...


όλο το team...


μόλις μπήκαμε στην αίθουσα που γινόταν η παρουσίαση της Fujitsu...λίγο πριν ξεκινήσει το videaki με το Kendo...πάλι καλά που δεν ξηλώσαμε όλους τους πίνακες δεξιά και αριστερά...

τα μέλη του Renma που ήταν στην παρουσίαση...απο αριστερα, Κιουστελίδης, Κομιτόπουλος και Κατσούλης...

και απο την άλλη πλευρά ο sensei Κιμέρης, Πατρίκιος και sensei Νικολούζος...


η ομάδα μαζί με τον κ. Μιχαλόπουλο...


και εδω με την Ελένη μας, το νεότερο μέλος του Renmα....


εδω με τουσ κ. Μιχαλόπουλο και κ. Makoto Ito...

όλη η παρέα....

Σε γενικές γραμμές το event ήταν super...ένα μεγάλο ευχαριστω στην Μαριέττα και στην Ελένη...κορίτσια είσασταν υπέροχες....Domo Arigato :)
Φυσικά μετά το event τιμήσαμε την παράδοση του Dojo και πήγαμε όλοι για τισ μπύρες μας στην αγαπημένη μας μπυραρία...
Ο sensei Νικολούζος και ο sempai Κιουστελίδης...
Η Μαριέττα-san μαζί με τον Νίκο και τον Βασίλη...

και η Ελένη ανάμεσα στον Στέλιο, Δημήτρη και Στέλιο...

Movie Dilemma

Την προηγούμενη εβδομάδα πήγα να δώ μια "ήρεμη" ταινιούλα στο σινεμά...το "Law Abiding Citizen", ελληνιστί "Νομοταγής Πολίτης" με τους Τζέραρντ Μπάτλερ, Τζέιμι Φοξ...περισσότερο με τράβηξε το trailer και ο Μπάτλερ απο τουσ "300"...ποιος δεν θυμάται το "This is Sparta" και πάρτον κάτω στον λάκκο...στην ταινία μας τώρα...σου σκοτώνουν την οικογένεια μπροστά στα μάτια σου και ο ένας τρώει θανατική ποινή, γιατι τον κάρφωσε ο δεύτερος δολοφόνος, ο οποίος ειναι ο πραγματικός θύτης, και ο άλλος τρώει τρία χρόνια...πόσα για διπλή δολοφονία???Τρία χρόνια???αυτή η Αμερική είναι very good country...σ'αυτό το σημείο ρωτάς τον εαυτό σου...Γιατί έζησα και εγω απο τους δολοφόνους και δεν πήγα μαζι με την γυναίκα μου και την κόρη μου στον άλλο κόσμο? Τώρα τι κάνω? Αυτοκτονώ γιατί πια τίποτα δεν μου κάνει αίσθηση, τίποτα δεν έχει νόημα στην ζωή ή τους "γαμ.."όλους, όπως το έκαναν σε εμένα? και όταν λέμε όλους, i mean everybody...απο τους ίδιους τους δολοφόνους, τον δικηγόρο τους και όλο το νομικό τους σύστημα...παίρνεις εκδίκηση και ξεσκεπάζεις το βρώμικο σύστημα που βγάζει τους εγκληματίες και καταδικάζει τους απλούς πολίτες, που δεν μπορούν να υπερασπιστούν τους ευατούς τους απέναντι σε "δυνατούς" αντιπάλους...
ε λοιπόν αν με ρωτούσε κάποιος αυτό θα του έλεγα...με τόσο πόνο μέσα μου, θα τους "γαμ..." όλους...έτσι και αλλιώς δεν θα είχα να χάσω τίποτα πια...ότι είχα στην ζωή μου το έχασα μέσα σε δευτερόλεπτα...αυτό κάνει και ο Μπάτλερ στην ταινία...φυσικά δεν καταφέρνει να ξεσκεπάσει όλο το βρώμικο σύστημα, αλλά κάνει αισθητή την παρουσία του...το ερώτηματα απο φίλους που είδαν την ταινία ήταν, μήπως ήταν όμως υπερβολικός? Δηλαδή δεν έπρεπε να σκοτώσει τους ηθικούς αυτουργούς, που δεν τιμώρησαν τους πραγματικούς δολοφόνους? όταν πονάς και η ζωή σου δεν έχει πια νόημα αν θα ζήσει ή θα πεθάνει, τότε γίνεσαι πολύ επικίνδυνος...φυσικά σε όλα αυτά βοήθησε και ο εισαγγελέας με την στάση του απέναντι στον πατέρα...ο οποίος σε λίγους μήνες γίνεται και αυτός πατέρας...μπράβο κύριε εισαγγελέα...ευχή μου να περάσετε τα ίδια στο μέλλον, με αυτά που πέρασε ο Μπάτλερ...
Για εμένα η ταινία δεν είχε διλήμματα...ο πρωταγωνιστής έκανε αυτό που θα έπρεπε να κάνει ο καθένας μας, όταν απειλείται η οικογένεια του...το μόνο άσχημο στην ταινία ήταν που πέθανε νωρίς και δεν τιμώρησε αρκετούς ηθικούς αυτουργούς...